Nye opplevingar: Ein annleis julefest

Alarmen på mobilen går av, på tide å stå opp. Klokka er 05:45 og det er laurdag. Eg hiv på eg klede, veit ikkje heilt kva eg skal denne dagen dermed er det litt vanskeleg å vite kva eg må ha på meg. Eg går ned, frokosten i dag er empanada som eg var med på å lage i går kveld. Eg går ut, taxien kjem og vi står klar ved ei kyrkje 07:00. Vi flirar litt sidan vi er dei første der, Ecuadorian time hadde slått til igjen, dette trudde vi heilt til det kom ei sikkerhetsvakt og sa at inngangen var ned ei trapp. Vi kom inn i eit rom med masse folk, det var kanskje ikkje så rart at der var mange som var presise sidan vi var i ei engelsk kyrkje med mykje amerikanarar og andre internasjonale. Vi var ikkje først likevell. Vi stilte oss i kø, fikk på oss blåe t-shorter som matcha alle andre i rommet og gjekk opp i kyrkja, der satte vi oss ned for å få informasjon om kva vi faktisk skulle gjer denne dagen. Etter lovsang og informasjon var det fire stappfulle bussar+ mange bilar med frivillege som tok turen 10 minutt utanfor byen. Der kom vi til søppeldynga. Utanfor portane der bussane kjørte igjennom stod det lange køer med menneske, menneske som ville inn gjennom portane. Alle volantørane stilte seg klare med sine postar, klare for å ta imot alle. Vi gjorde oss klare for julefest, den største julefesten eg har vore på så langt i allefall. Portane blei opna og inn strømma det menneske, portane måtte bli sperra og ikkje alle som ville fikk komme inn, sidan det ikkje var plass til fleire.. Menneske som skulle få ein gratis dag med morro, leikar, bilde med julenissen, lakke neglar, ansiktsmåling, gåver, og ikkje minst få høyre om kvifor vi faktisk feirar jul: Jesus! Menneska som skulle få alt det her kom frå fattige kår, mange av desse jobbar til dagleg på søppeldynga for å sortere søppel. Vi stod der i mange timar, køa på alle stasjonane var lange i alle timane vi holdt på. Folk i alle aldrar, voksne, godt voksne, ungar, veldig små ungar deltok med iver og glede. Det var fantastisk å stå der, sjå alle smila og all gleden. Sjølv om eg ikkje føler at eg gjorde så mykje av å stå der å plukke opp kyllingar som folk kasta og gi dei godteri, så veit eg at det betydde noko meir enn kva eg føler. Eg veit at det nyttar og at i den store sammenhengen kan det ha gjort ein stor forskjell, muligens ikkje for alle, men i allefall for mange! Gjennom heile dagen var det konsert med kristne lovsangar, bønn og evangelisering. Fantastisk! Kanskje nokon hørte om Jesus for første gang? Kanskje blir jula for nokon der i år hakket bedre på grunn av desse timane tidleg ein laurdag? Vi ryddar opp på søppelplassen, sett oss i bussane, på veien ut blir vi møtt med folk som vinkar, smilar og takkar oss. Det varmar. Bussane tar oss tilbake til byen, berre 10.minutt unna. Kontrastane er store. Kor rart er det ikkje å bli frakta til ein plass, kunne gi noko til nokon som ikkje har så mykje for så å bli frakta tilbake til all overflod..? Eg er veldig glad for denne dagen, den var verdifull og eg hadde ei fantastisk stond, samtidig sit eg igjen med litt dårleg samvittighet. Her kjem eg heim til nyvaska rom, middagen klar og attpåtil dessert. Kvifor er eg så heldig? Eg blir setande igjen takknemmleg. Sånne dagar som dette får meg verkeleg til å innsjå kor mykje eg har å vere glad og takknemmleg over.